Ehl kelimesi izafet olduğu şeyle tanımlanır. Ehlü’l Kura (şehir halkı veya) Ehlü’l Kitap (kitaba uyanlar veya onu okuyanlar gibi). Beyt kelimesi ise ev anlamındadır. Ehl-i Beyt ifadesi ise kişinin yakınları ve soydaşlarını ifade eder.
Kuran-ı Kerim’de Hz. İbrahim’in evlatlarına ve evlatlarının evlatları için
Ehl-i Beyt tabiri kullanılmıştır. “Allah’ın rahmeti ve bereketi sizin üzerinize olsun ey Ehl-i Beyt.” (1)
Müslümanlar arasında Ehl-i Beyt kelimesi naslara uyularak Resulüllah’ın evlatları hakkında kullanılmıştır. Kitap ve Sünnet’te Ehl-i Beyt kelimesinin özel bir anlamı vardır. Ehl-i Beyt’den maksat, Resulüllah’ın kızı Fâtıma, torunları Hasan ve Hüseyin ve damadı İmam Ali’dir. Tathir ayeti bunlar hakkında nazil olmuştur. “Yüce Allah ancak ve ancak siz Ehl-i Beyt’ten her türlü çirkinliği defetmek ve sizi tertemiz yapmak ister” (2)
Ehl-i Beyt ifadesinde kastedilen “ev” kelimesi sıradan bir evi değil risalet ve peygamberlik evini ifade eder. Ehl-i Beyt Peygamberlik evinde eğitilen, terbiye edilen, küçük büyük her şeyi tanıyan, eşyanın hakikatini bilen, herkesi kuşatan, ilim ve yakîn sahibi kimselerdir ki bunlar: Hz Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’dir.
1- Hud 73. Ayet
2- Ahzab 33. Ayet
